Op vrijdag 11 maart vond er in het bureau van mevrouw Dierckx de feestelijke onthulling plaats van een schilderij dat bestaat uit verschillende kleine schilderijen. Blits was er ook bij!
Toen de leerlingen binnenkwamen, heerste er toch wel een opgelaten sfeer, ze waren immers in het bureau van mevrouw de directeur beland. Met gepaste trots hebben mevrouw Goossens en drie leerlingen de strik van het schilderij mogen trekken en al snel maakte de opgelaten sfeer plaats voor een gezellige babbel.
Mevrouw Goossens heeft uitgelegd hoe zo’n schilderij tot stand komt. Eerst zoekt ze een leuke afbeelding op het internet en dan deelt ze die op in verschillende delen, de leerlingen mogen zelf kiezen welk deel hen het meest aanspreekt. Dan maken ze een schets in potlood en verven ze de schets met acrylverf. Om ervoor te zorgen dat het één plaatje wordt, moeten de leerlingen natuurlijk veel samenwerken en vergelijken, kijken of de lijnen wel in elkaar overvloeien en of ze dezelfde kleuren gebruiken. Dit lukt normaal op 2 à 3 lessen.
De leerlingen van 1Af (ondertussen allemaal tweedejaars in verschillende klassen) hebben vorig jaar op die manier een uil geschilderd en die werd uitgekozen voor in het bureau van mevrouw Dierckx. De leerlingen waren positief verrast en vonden het een eer dat hun schilderij gekozen was. Iedereen was het er over eens dat dit de gepaste plaats was voor het dier dat symbool staat voor de wijsheid. De werken van de andere klassen komen terecht in de gangen, zo zal er bijvoorbeeld een schilderij van Einstein aan het fysicalokaal gehangen worden.

Toen mevrouw Dierckx vroeg of er veel werd geknoeid, moesten ze toegeven dat ondanks het gebruik van een schort hun uniform niet altijd gespaard bleef. Iedereen begon spontaan te vertellen over verschillende voorvallen met verf, onder andere over een keer dat ze allemaal oranje verf op hun rok hadden gekregen. Gelukkig gaat de verf er gemakkelijk uit als je er snel genoeg bij bent. Juno wist ons nog te vertellen dat ze het vooral heel leuk vond om het volledige schilderij te zien, want deze middag was het ook voor hen de eerste keer dat ze het schilderij als een geheel zagen.

De leerlingen vinden het jammer dat ze geen PO meer hebben, maar ze zijn wel trots op hun werk, en terecht!

• Janne Decresson (4GLA)

Vrolijk en goedlachs, wie zou er mevrouw Trondo nu niet graag interviewen? Anneleen Beerten (4GLA) en Janne Decresson (4GLA) gingen op bezoek en stelden haar voor Blits enkele interessante vraagjes! 

Welk beroep zou u uitoefenen als u geen leerkracht was?
Kapster!  Ik zou wel iemand extra in dienst nemen om de haren uit het putje te halen, want dat vind ik vies. Maar voor de rest vind ik het wel heel leuk om zo aan iemands haren te ‘frunikken’.

Hoe voelt u zich bij feit dat u terug lesgeeft en niet meer in het OLC werkt?
Super! Ik wil leerkracht zijn vanwege de “Aha-momenten”: die zijn er Als je iets bijvoorbeeld acht keer iets moet uitleggen en dan na de achtste keer, hoor je een aah door de klas gaan. Daar doe ik het voor!

Heeft u een vriend en hoe ziet uw ideale man eruit?
Ja, ik heb een vriend. Eigenlijk passen we qua uiterlijk niet echt bij elkaar, ik ben namelijk wat groter.
Het belangrijkste voor mij is dat hij mij moet kunnen laten lachen, want van een schoon tafel alleen kan je niet eten, hè. Laat dat maar een levensles zijn! Maar ik vind wel dat ik een heel knappe vriend heb, hoor!

Hoe was u in het middelbaar?  Had u een crush/vriendje?
Heel eerlijk, ik was een beetje een seut. Niet qua uiterlijk, maar ik was niet met jongens bezig. Wel een leuk weetje, ik zat bij het neefje van mevrouw Coppens en meneer Berger in de klas en dat was wel een knappe… jongen.

Is er veel veranderd op het lyceum sinsdien? Wat is het opvallendst?
De mentaliteit van de leerlingen, de band die de leerlingen denken te hebben met de leerkrachten. Ik vind dat leerlingen losser zijn geworden ten opzichte van de leerkrachten. Vroeger werd er veel meer opgekeken naar de leerkrachten. Er zijn natuurlijk nog leerlingen die evenveel respect hebben, maar de leerlingen zonder respect waren er toen nog niet. En dan nog iets wat ik echt verschrikkelijk vind: de handtassen. Mensen, dit is geen boekentas!! Ik ben zo blij als ik nog iemand tegenkom met een boekentas. Ik hou er echt pleidooien over in mijn klassen. Ik kan hier echt niet tegen!

Is het vreemd om voor banken te staan, waar u een paar jaar geleden zelf nog achter zat?
Nee, in het begin misschien een beetje, maar nu helemaal niet meer.

Heeft u een guilty pleasure?
(Lachend) Natuurlijk, hoeveel?

K3-liedjes, ik word daar heel erg blij van, ik ben echt een fan, maar ook andere foute muziek kan ik schaamteloos meebrullen. Ik houd ook van chocolade en “bommadingen” zoals breien en koffietjes drinken.
Maar dat is hip tegenwoordig.
Oh dus dan ben ik hip?

Heeft u huisdieren?
Nee, ik heb geen huisdieren. Maar ik zou wel graag een hondje willen. Het liefst zo een ‘chubby’ hondje. Met een hoog pits-gehalte: je moet hem serieus kunnen knuffelen!

U geeft Engels, in welke Engelstalige landen bent u al geweest?
Engeland, punt.

Beschrijf uzelf in drie woorden.
Zot, eerlijk en vrolijk!