“Mijn herinnering? Een school met een ontspannen sfeer in een groene omgeving”
Tweeling maakt vrienden voor het leven in het Lyceum
Als twee derde van een drieling vormen Pieter en Thomas Vermeir één brok Lyceum-ervaring. Hoewel zij en hun broer bewust in drie verschillende klassen aan het avontuur begonnen, kruisten hun wegen al snel… en belandden ze toch in dezelfde klas. Samen met hun moeder Catherine schoven ze voor ons nog één keer aan bij de schoolbanken.
“Het zijn mijn zonen die de knoop doorhakten om in het Lyceum naar school te gaan”, steekt Catherine van wal. “Als je kinderen zeggen dat ze zich ergens thuis voelen, kan je alleen maar pal achter hun keuze staan. Mij viel al snel de open sfeer en aangename structuur op.”
“Dat buikgevoel kan je moeilijk beschrijven”, vult Pieter aan. “De interessante richtingen en mogelijkheden op de school gaven natuurlijk mee de doorslag. Hoewel ik zelf ondertussen de richting burgerlijk ingenieur volg, waren we aanvankelijk alle drie enorm geïnteresseerd in klassieke studies.” Thomas herinnert zich vooral de bijzondere ambiance op de campus: “De ontspannen sfeer op school was zoals het groen rond de speelplaats: aangenaam om in te vertoeven.”
Niet zelden kwamen de broers thuis met kleurrijke verhalen. De geanimeerde lessen Grieks zitten nog vers in Pieters geheugen: “Meneer Berger beheerste als geen ander de kunst om leerstof in ons hoofd te sluizen zonder dat we het beseften. Naar zijn verhalen heb ik altijd geboeid geluisterd. Net zoals de rest van de klas trouwens.”
“Nooit tot een gat in de nacht moeten studeren”
“Persoonlijk had ik nooit het gevoel dat ik duidelijke ‘spelregels’ nodig had”, gaat Thomas verder, “maar onbewust heeft de structuur op school me heel wat bijgebracht. Het hielp me bijvoorbeeld inzien dat ik op de universiteit een verkeerde weg ingeslagen was. Na een eerste jaar burgerlijk ingenieur maakte ik de switch naar geografie.”
Leren vooruitkijken en plannen, die vaardigheden dreven al in het Lyceum naar boven, herinnert moeder Catherine zich: “Hoewel Pieter en Thomas na de schooluren van de ene hobby naar de andere holden, hebben ze nooit tot een gat in de nacht moeten studeren. Van andere moeders hoor ik nochtans met de regelmaat van de klok andere verhalen.”
Schoolreis wordt traditie
Ook in schoolverband trokken Pieter en Thomas meermaals de wijde wereld in, vertellen ze unisono: “Vooral de wandeltocht naar Compostela liet een blijvende indruk achter. Tijdens zo’n uitdaging leer je naast jezelf ook je vrienden beter kennen. Op hachelijke momenten wordt snel duidelijk wie je blindelings kan vertrouwen.”
“En zulke levenslessen haal je niet uit handboeken”, merkt Catherine op: “Bovendien creëren uitstappen als deze vriendschapsbanden die jarenlang standhouden. Nu nog organiseren onze zonen elk jaar een trektocht met de klasgenoten van toen. Da’s echt mooi om te zien.”
Hechte vriendschappen smeden terwijl je van de ene leerrijke ontdekking in de andere tuimelt? Kom naar onze infoavond en ontdek het Lyceum.
Meer info hier.
